Chapter 4. Tonight's the night, let's live it up.

Musiałam dziewczynom tłumaczyć o co chodziło z tym chłopakiem, bo kompletnie nie wiedziały o co mu biega, a przecież to sławna gwiazda, więc powinnam się cieszyć, że w ogóle na mnie spojrzał. Szczególnie to Leah mnie tak dręczyła pytaniami, że aż miałam ochotę wrócić do mieszkania i nie wychodzić do rozpoczęcia Sylwestra.

- Ale, że on mieszka blisko nas?!- Zapiszczały, chodząc za mną cały czas.

- Możecie dać mi w końcu święty spokój? Skąd mam wiedzieć?!- Rzuciłam, już naprawdę mocno podenerwowana.

Wtedy  dotarło do nich, że nic kompletnie nie wiem o tym chłopaku. Spojrzały się tylko na mnie dziwnym wzrokiem, po czym bez słowa ruszyłyśmy w dalszą wycieczkę po Londynie.

Lustrzanka służyła mi dosłownie przez cały czas, a zdjęć miałam ponad 500. Pobiję chyba dzisiaj rekord w fotografowaniu, jeszcze nigdy nie byłam aż tak skupiona nad tym, bowiem wolałam pooglądać różne budowle własnym okiem, teraz miałam jeszcze kilkanaście dni na to, więc spokojnie mogłam pozwolić sobie na zabawę w fotografa.

Wprost idealnie szło nam zwiedzanie. Całkiem inaczej, niż dzisiejszy początek dnia.  Dziewczyny w stoickim spokoju zaczęły bardziej angażować się w podróż, co znacznie poprawiło mój humor.

W końcu bez żadnych przeszkód mogłyśmy  oddać się wycieczce po największych atrakcjach stolicy i oczywiście wypić wprost najlepszego, mlecznego shake w Milkshake City. Miałyśmy ze sobą niewielki przewodnik, który pomagał nam odnaleźć niektóre miejsca. Całe szczęście, że się w taki wyposażyłyśmy, bo Londyn jest ogromny, a my praktycznie go nie znamy i miałybyśmy niezłe problemy z powrotem do domu.

Widok z The Tower of London był przecudowny. Tamiza, Westminister z Big Benem i London Eye.. czy można lepiej wyobrazić sobie Sylwester? Na pewno tego dnia zabłyśnie tutaj milion fajerwerków i sztucznych ogni. Obiecałyśmy sobie z dziewczynami, że przyjdziemy tutaj, by zobaczyć całą ceremonię. Przyjdziemy oczywiście, kiedy będziemy w stanie. Postaram się nie zabalować. Wolę ujrzeć miliony błyszczących iskierek, niż spać jeszcze przed północą, jednak znając dziewczyny, pewnie zaczną wlewać we mnie litry alkoholu, na które zmarnują większość pieniędzy, oczywiście bez mojej zgody. Nie chcę, żebyście myśleli, że jestem jakąś abstynentką, co uważa, że spożywanie alkoholu powinno być karalne oraz królową, co wszystkim rządzi, ale ja również składałam się na ten wyjazd i imprezę i nie chcę, żeby dosłownie wszystkie pieniądze poszły na napoje alkoholowe.

Tą kwestię musiałam z nimi jeszcze przedyskutować, choć wiem, że i tak mi nie ustąpią. Według nich Sylwester to impreza, gdzie trzeba totalnie zaszaleć i w wesołym nastroju wejść w nowy rok, który miał być lepszy niż ostatni, a gorszy niż kolejny.

Poruszyłam ten temat, kiedy wychodziłyśmy z London Eye. Dziewczyny oczywiście miały swoje ale.

-Dlaczego ty zawsze musisz taka być?- Od razu rzuciła Fanny, która wprost była fanatyczką ostrych imprez.

- Posłuchaj, czy ja mówiłam Ci, że ma nie być w ogóle alkoholu?!- Teraz już krzyknęłam.

- Dobra, laski, nie kłóćcie się. W takim układzie nie robimy swojego Sylwestra i  wybieramy się do jakiegoś klubu.-Dodała Leah i spojrzała się na mnie.

Obie miały za to do mojej osoby wyrzuty sumienia, ale okej. Klub byłby najlepszym rozwiązaniem w tym wypadku.

- Wszystko jest już pewnie zarezerwowane, nie da rady.- Westchnęła Fan.

- Spokojnie. Jakoś się uda, nie znasz mnie?- Leah przeczesała swoje bujne, ciemne włosy i zrobiła zawadiacki uśmiech.

Zaśmiałam się lekko, choć wiedziałam, że tym nie załagodzę całej sytuacji.

Moje przyjaciółki nadal były na mnie wściekłe, za tą całą awanturę z alkoholem. Kolejny raz zaczynało denerwować mnie ich zachowanie.

- Widać, że twój Anioł Stróż cały czas Ciebie pilnuje, żebyś znowu się nie pośliznęła. – Po kilkunastu minutach odrzekła Fanny, spoglądając w lewą stronę, gdzie znowu stał ten idiota z przyjaciółmi.

Fanatyczka futbolu po raz kolejny miała świeczki w oczach, a ja miałam ochotę przywalić jemu z całej siły w twarz. Dlaczego ciągle on?!

- Ty! On kiedyś grał w Lille!- Zapiszczała.

Wyminęłam dziewczyny i szybszym krokiem ruszyłam w stronę niewielkiej budki telefonicznej, by wykonać połączenie do Chrisa.

Za sobą usłyszałam jeszcze jakieś krzyki, które były bodajże w języku hiszpańskim, całkiem mi nie znanym, więc nie dowiedziałam się, o co temu komuś chodziło.

Idioci.

*

Ciągle ją spotykałem. To było na serio dziwne.

Rano pomogłem jej zebrać zakupy, potem spotkałem ją koło stadionu mojej drużyny, a teraz koło London Eye.

Mówiłem sobie, że to tylko przypadek, lecz wiedziałem, że to coś więcej.

Mój kolega wspominał, że patrzyła się na mnie inaczej, niż każda dziewczyna, którą spotykałem na swojej drodze.

Nawet mu uwierzyłem, choć byłem pewny, że mówi to specjalnie, gdyż jako jedyny w drużynie nie posiadałem dziewczyny.

- Znając życie spotkamy się jeszcze pewnie nie raz.- Dodałem po chwili i spojrzałem na brunetkę, która ukryła się w niewielkiej budce telefonicznej.

*

Dzisiaj nasz wymarzony dzień!

Czułam, że wstałam prawą nogą. Dziewczyny również były w humorze, a nasze wczorajsze sprzeczki odeszły już w niepamięć.

Bardziej martwiłyśmy się strojem na dzisiejszą imprezę niż kłótniami, które ostatnio zajęły nam bardzo dużo czasu.

Problem nie tkwił jedynie w outfitach, lecz także w klubie, w którym mieliśmy zakończyć Stary Rok.  Wprawdzie nie wybrałyśmy żadnego miejsca, gdzie miałyśmy spędzić ten dzień, a na organizowanie swojej domówki było już za późno.

Kilka razy przejrzałyśmy katalog i przewodnik po mieście w poszukiwaniu idealnych  restauracji/barów/klubów, ale nie mogłyśmy się zdecydować.  Postanowiłyśmy szukać na gapę. Ustaliłyśmy, że wyjdziemy wcześnie wieczorem z mieszkania i wtedy będziemy myśleć co i jak. A jeśli się nie uda, to kupimy szampana i powędrujemy pod Westminister, by podziwiać piękno fajerwerków, wtedy to również byłby mój najlepszy Sylwester w życiu, ba, nawet lepszy niż spędzony w jakimś klubie.

Chciałam powiedzieć o tym dziewczynom, ale wolałam ich już nie denerwować. Dobrze wiedziałam, że były przygotowane na podryw na jakichś dyskotekach, więc tutaj już przymknęłam na to oko. Nie zawsze musi im się podobać to samo, co mnie.

Zjadłyśmy  obiado-śniadanie i w spokoju  mogłyśmy zaszyć się w swoich pokojach, by poszukać idealną sukienkę ( a wiele kupiłam na wyprzedaży w sklepach) na dzisiejszą noc, kilka dodatków i buty, aby stworzyć taki outfit, który powali wszystkich na nogi.

Po kilku godzinach dopasowywania rzeczy, ułożyłam wprost idealny strój :  [klik]

Dziewczyny również wyglądały oszałamiająco.  Wystarczyło nam tylko poprawić ewentualne niedoskonałości i wyjść na miasto, by poszukać odpowiedniego miejsca na spędzenie dzisiejszej nocy.

Szukałyśmy bardzo długo. Byłyśmy w wielu najpopularniejszych restauracjach, klubach: Studio Valbonne, Royal Vauxhall Tavern, Ministry Of Sound i wielu innych.

Byłyśmy już zrezygnowane. W każdym klubie, albo nie wpuściła nas ochrona, albo nie było już wolnych miejsc. Mogłyśmy załatwić to wcześniej, albo  zorganizować tą wspólną imprezę.

Oczywiście wszystko poszło na mnie. Kiedy przechodziłyśmy przez King Road, ujrzałam wspaniałe miejsce!  Klub Henry J Beans Chelsea. Nie miałam co do tego podejrzeń, w budynku nie było zbyt głośno, a jeden ochroniarz pozwolił nam wejść.

- Udało się, laski!- Krzyknęła uradowana Fanny, wchodząc do wielkiej sali.

- Czekaj chwilę!- Krzyknęła uradowana Leah, a jej oczy przybrałby kształt pięciozłotówki.

***

Od Autora:

Wiem, przynudzam! ;<

Dodam jedynie, że w rozdziale piątym będzie się działo ;>